Kulik wielki należy do rodziny bekasowatych, której jest jednym z największych przedstawicieli (największym w Europie).                                                                                                                                                                     

Pod względem upierzenia samica kulika nie różni się od samca, jest od niego jednak większa i ma dłuższy dziób.     

Kulik wielki zajmuje rozległe łąki o umiarkowanej wilgotności z ciekami i naturalnymi łagodnymi wzniesieniami.

Toki kulika wielkiego odbywają się w powietrzu, ptaki wykonują w ich czasie charakterystyczne loty.

Gniazdo kulika wielkiego jest płytkim dołkiem wygrzebanym w ziemi, położonym w kępach roślinności.

Znaczna część lęgów kulików pada łupem drapieżników. Gniazda z jajami są plądrowane przez ptaki krukowate i lisy.

Pisklęta kulika wielkiego są zagniazdownikami, zaraz po wykluciu są w stanie podążać za rodzicami.

Kulik wielki jest chroniony zarówno na mocy dokumentów krajowych, jak i międzynarodowych.

U lecącego kulika można zaobserwować wyraźnie białe upierzenie kupra oraz szarobrunatny prążkowany ogon.