Zagrożenia

Drapieżnictwo

Istotnym zagrożeniem dla kulików wielkich jest drapieżnictwo. Gniazda znajdujące się na ziemi są łatwym łupem dla ptaków krukowatych (kruków, wron, srok), lisów, wałęsających się psów czy błotniaków stawowych. Ofiarą lisa padają również ptaki dorosłe, głównie podczas wysiadywania jaj.

Zabiegi agrotechniczne

Zagrożeniem dla lęgów kulików wielkich są prace agrotechniczne (wysiewanie nawozów, wałowanie, koszenie, wylewanie gnojowicy) prowadzone na łąkach w okresie lęgowym, w czasie których wiele gniazd jest nieświadomie rozjeżdżanych i niszczonych. Znaczna część piskląt ginie w trakcie koszenia łąk. Innym niebezpieczeństwem jest drapieżnictwo lisa i ptaków krukowatych.

Warunki pogodowe

Obfite deszcze w okresie lęgowym mogą prowadzić do zalewania gniazd. Długotrwałe opady są również niebezpieczne dla piskląt do około trzeciego tygodnia życia, często powodując ich śmierć z powodu wychłodzenia.

Płoszenie ptaków

Nieumyślne płoszenie często powodują ludzie (rolnicy wykonujący zabiegi agrotechniczne, wędkarze, niedzielni turyści, itp.) oraz zwierzęta domowe, głównie biegające psy. Te mogą również być sprawcami rabunku gniazda. Pozostawione na dłuższy czas nie chronione jaja, stają się łatwym łupem dla ptaków krukowatych, głównie dla wron, które wykorzystują nieobecność kulików w pobliżu gniazda.

Przekształcanie siedlisk

Część użytków zielonych jest obecnie przekształcana w pola orne – m.in. w uprawy kukurydzy, których kuliki unikają. Inne są zabudowywane przez domki letniskowe i miejsca rekreacyjne. Niekorzystne dla kulików jest także uproduktywnianie łąk poprzez wielokrotne nawożenie i wylewanie gnojowicy w sezonie wegetacyjnym. Intensywnie użytkowane łąki są zamieniane w monokultury traw, na których przestaje istnieć życie. Na takich łąkach znacznie ubożeje bioróżnorodność, w tym bezkręgowców, które stanowią główne źródło pokarmu kulika wielkiego.  

Regulowanie cieków wodnych, zasypywanie naturalnych zagłębień na użytkach zielonych, wzmacnianie brzegów cieków wodnych oraz meliorację (pogłębianie rowów melioracyjnych i kopanie nowych) to równie istotne zabiegi, które negatywnie wpływaja na populację kulika wielkiego. Działania takie obniżają poziom wody w glebie, a co za tym idzie utrudniają kulikom dostęp do pokarmu, wpływają także na roślinność oraz pośrednio także na zubożenie fauny bezkręgowców.